Zingen was dé passie van Folkert. Om zijn stem nog beter te leren gebruiken nam hij vroeger zangles. Zijn prachtige en zuivere stem was het ‘leidend voorwerp’ voor de tenoren. Kort gezegd: Hij was dé tenor van ons Shantykoor. De overige tenoren trokken zich aan hem op; een soort baken op zee!
Behalve in ons Shantykoor heeft Folkert in vele andere koren gezongen, zoals het Sint Martinikerkkoor in Burgum. Vaak zong hij ook met Kerst, samen met Piet Miedema, in adhoc koren, zoals het Grootkoor Friesland. Ja, zelfs buiten Nederland én Europa was hij als zanger actief.
Folkert is zo’n 20 jaar lid geweest bij ons Shantykoor. Hij was voor het eerst te zien op de foto in juni 2006 voor de nieuwe flyer en de 2e cd ‘De Fiskerman fan Hurdegaryp’. Tot het laatst toe heeft hij gezongen. Eerst kwam Folkert lopend en later met de auto naar de repetities in De Schalmei en It Maskelyn. Toen dat niet meer ging hebben koorleden hem bij toerbeurt opgehaald en thuisgebracht. Op die manier kon hij ook de optredens meemaken. In It Maskelyn stond de rolstoel al klaar om hem naar zijn plaats te rijden. Hij had een mooi plekje op de tweede rij aan de rechterkant bij de tenoren. Tot en met de laatste repetitie op woensdag 11 december heeft Folkert meegezongen.
De derde helft was ook belangrijk voor Folkert. Was hij jarig geweest dan trakteerde hij op de ‘bruine fruitschaal’, maar het kon ook zijn dat het zo gezellig was dat hij ons spontaan verwende met een lekkere snack!
Ging je bij Folkert op bezoek dan moest er ook gezongen worden. Hij liet dan steevast de YouTube filmpjes zien waar hij zelf ook op te zien en te horen was. Met vaste stem werd er dan luidkeels meegezongen.
Naast muziek was Folkert ook sportief. Hij heeft de 11 stedentocht geschaatst, gewandeld en gefietst. Hiervoor kreeg hij de 11 steden oorkonde. Daardoor hoort hij bij een exclusief gezelschap.
Folkert kon ook genieten van de autoritjes door Friesland en Drenthe met Cilia en dochter Marianne. Onderweg even aansteken voor een kop koffie met appelgebak. Ja, dat was Folkert: een lekkere eter en snoeper.
Zaterdag 21 december belde Folkert met de mededeling dat hij bedankte voor ons koor, omdat hij te horen had gekregen dat hij niet meer beter kon worden. Een hele schrik! We wisten dat de gezondheid van Folkert broos was, maar dat het zo snel zou gaan verraste ons. Wij, als bestuur, hebben toen besloten om hem ‘niet zingend lied van verdienste’ te maken. Hij vond dat een hele eer! We hadden de hoop dat hij zo in het nieuwe jaar toch nog eens kon aanschuiven bij het koor.
Op oudejaarsdag kwam het telefoontje dat Folkert was overleden. Een hele klap, ook voor een ieder in het koor. Onze gedachten zijn bij Cilia en de kinderen.
Bedankt voor je prachtige muzikale inbreng en de innemende, behulpzame man die je was. We zullen je missen!
Jan Pieters
Voorzitter Aan Lager Wal