Tijdens de afscheidsdienst op 23 juni zaten wij in ons Shanty tenue. De kleding die Piet ook altijd met trots droeg.

 ,,Voorzitter, wat hebben we toch een mooi koor”, zei hij steevast bij elke koorrepetitie. En dat met een gemeend blij gezicht.Het Shantykoor ‘Aan Lager Wal’ was zijn kindje. Wat was hij er trots op. Vanaf het begin.

Dat begon tijdens Simmer 2000. Er werden toen in de hele provincie activiteiten georganiseerd.Ook in Hurdegaryp. Zo was er onder andere een avond met muziek in dorphuis De Schalmei. Uitgenodigd was het Shantykoor uit Lemmer. Voor een goed gevulde zaal werd het een mooi optreden. In de pauze raakten een aantal mannen met elkaar in gesprek. Ze zeiden :,,Zo iets moeten wij ook in Hurdegaryp hebben!”

Dit hoorde Piet ook. Zo gezegd, zo gedaan. Piet schreef zo twintig namen op van mannen die wel waren te porren voor een Shantykoor. Hij had toen al de leiding. Na de zomervakantie polste Piet of het enthousiasme er nog was. Nou, dat was er zeker. Zo werd er door Piet een ‘oprichtingsvergadering’ uitgeschreven. Op woensdag 4 oktober was iedereen welkom in De Schalmei.

Ze besloten unaniem om een Shantykoor op te richten met als naam ‘Aan Lager Wal’ en Piet werd voorzitter. Dit heeft hij zeventien jaar met enthousiasme, betrokkenheid en vasthoudendheid gedaan. In 2017 kwam hier een einde aan. In de bijzondere ledenvergadering van 29 november 2017 werd Piet benoemd tot erelid vanwege  zijn verdiensten als mede-oprichter, boekenier, stimulator en voor het feit dat hij zeventien jaar lang op voortreffelijke wijze voorzitter is geweest.

Het viel hem zwaar om het stokje over te dragen, maar het was een goede beslissing. Ook hier hield hij de regie, want ik werd persoonlijk door Piet benaderd met de vraag om het stokje over te nemen. Piet bleef daarna wel een rol houden in de organisatie. Als boekenier, met zijn grote netwerk, is hij nog lang van betekenis geweest.Tot het moment kwam dat door de afnemende gezondheid dit niet meer kon.

Gaandeweg  moest Piet steeds méér inleveren. Het laatste wat niet meer ging, was het aankondigen van onze liedjes tijdens optredens. Op zijn kenmerkende ‘ceremoniemeester-achtige’ wijze lukte het hem steeds om de aanwezigen te blijven binden.Toen we hem vertelden dat het tijd was om hiermee te stoppen, was zijn verdriet groot. ,,Dan mag ik nu zeker ook niet meer zingen’’, was zijn reactie. Natuurlijk wel Piet, zolang je wilt blijf jij zingen.

Bij de constatering van de dementie bij Piet, zei de arts in het ziekenhuis: Doe dingen waar je plezier aan beleeft. ,,Dat is zingen’’, was zijn antwoord. Doen, zei de arts.

Tot en met de laatste repetitie van 4 juni jl. heeft Piet dit gedaan. Telkens zong hij dan met luide en krachtige stem de solo van zijn lievelingslied ‘Mannen taan het zeil’.

(Live-opname 5 mart 2017)

Op 4 oktober 2025 vieren wij ons 25 jarig jubileum. We zijn hier al druk voor aan het oefenen. Piet zag er zo naar uit. Hij had er zoveel zin in………….

Piet was een gangmaker met zijn bulderende lach. Een uithangbord van zijn prachtige Shantykoor tijdens veel optredens in  binnen-én buitenland. Daar zijn vele herinneringen over op te noemen.

Eén wil ik er uithalen. Dat was in Travemünde, Duitsland. Drie dagen optreden en wel 10.000-den bezoekers. We zongen daar ook Duitse liedjes. Kregen het publiek mee met onze levendigheid en Piet trad dan met zijn blonde kuif op als ‘Heino’. Het Duitse publiek wist dat zeer te waarderen. ,,Sie sind so locker(ontspannen), dass können wir nicht”. Piet, we zullen je missen, nee we missen je nu al!

Ik eindig met de woorden die jíj ook uitsprak tijdens het afscheid van een Shanty vriend: ,,Het is werkelijkheid, maar ’t voelt nog zo onwerkelijk”.

Jouw vrienden van het Shantykoor wensen je een goede vaart………’

Adieu

Jan Pieters,

Voorzitter Aan Lager Wal